Bu yalan dünyada, olmuşum sefil
Dostlarım ediyor, hep beni rezil
Allah şahidimdir, kulları kefil
Dostlarım nerede, soranım yoktur
Figan eden bülbül, yaramı deşti
Derindir o yaram, delipte geçti
İyi gün dostlarım, bir anda kaçtı
Dostlarım nerede, soranım yoktur
Kalp yaralı, ciğerim pare pare
Yürekte ağrıma, bulunsun çare
Kötü dost elinden, kaldım biçare
Dostlarım nerede, soranım yoktur
Beddua ederim, diyemem asla
Omuzum sağlamdır, başını yasla
Gönlümü yapacak, olsa da usta
Dostlarım nerede, soranım yoktur
Felek yol vermez, kaldım tek başıma
Kimse hasret değil, kara kaşıma
Ağlıyor gözlerim, bakmam yaşına
Dostlarım nerede, soranım yoktur
Umudum kalmadı, yaz gelmeyecek
Kimse bu halimi, hiç sormayacak
Felek vurdu yine, yüz gülmeyecek
Dostlarım nerede, soranım yoktur
Bu dertler, öldürecek biliyorum
Dostun yaptığına, ben gülüyorum
Hasta yatağında, bak ölüyorum
Dostlarım nerede, soranım yoktur
Ölüm çare değil, dert benle gelir
Kaçan o dostları, bin bela bulur
Derde çare dersen, o bende olur
Dostlarım nerede, soranım yoktur
Bu yalan dünyada, çekenler bilir
Yıl bitti Midayet, dert seni bulur
Seven biri varsa, kalkıp da gelir
Dostlarım nerede, soranım yoktur
(1172) Ağustos 2018
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 5.1.2019 09:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!