Bir devrime ramak kala ilk mermi deliyor sükûneti gözlerinden doğru
iç kanamalı bir yoksunluğa sendeleyerek yürüyorum
ve karşı koyulmaz gururunu taşıyorum yüzümde
yalnızlık tarihçilerinden ne kalacaksa geride
orada bayrağın eline yapıştığı başrol oyuncusu olmanın.
Bir devrim marşı mı yankılansın isterdin göğümüzde
yoksa bulutları kıskandıran bir çocuk şarkısı mı?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta