Çukurova'nın sağanak yağmurları ile tanımıştım seni,
Yüreğim de, senle simgeleşen, tıpkı çocukluğum gibi,
Akdeniz'e özgü, her şeyi..
Bitki örtüsünü, gök gürültülerini..
Karanlığa inat,
Her çakışında, şehri aydınlatan şimşeklerini..
Sadece birkaç ay da olsa,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
