Aklımda Gözlerin Kaldı Şiiri - Rufay Kar ...

Gittin,
Kervanın düze çıktı
Hicranın sanki yolda kaldı
Bu sevda bitse de sende ey güzel
Yüreğin sende olsun,
aklım gözlerinde kaldı

Gam bana neyler ki artık,
Her akşam ben zaten içindeyim
Aklımda çocuk gözlerin,
efkarım bir bulut buğusu
Bu akşam ben başka bir biçimdeyim…

Seni ne çok sevdim,bunu bilerek gittin
Ve arkana bakmadan beni terk ettin
Giderken bastığın bu toprak,yer
Biliyorum bir gün senide yer
Beni bu yer değil, o vahşi gözlerinin hasreti yer.

Bil ki ceylan gözlü;
Rüzgar her daim meltem esmez,
Yollar hep asfalt,bindiğin durak da ineceğin durak değil.
Ben değil,güzel Esmeralda üzülsün,sararsın solsun,
Beni burada bıraktığına değil
“Sendeki gözler bende de yok” diye için için kahrolsun..

Gittin,
Ne oldu, gittin de başın göğe mi erdi
Yoksa bu muhteşem sevdan bir anda sona mı erdi.
Kim,hangi namert hangi kuytularda beni sana yerdi,
Hangi sevgiden yoksun pezevenk,”git “diye bu aklı sana verdi.
Yoktu bizde bir sorun,bir durum,bu ne iş
Nerden çıktı aniden bu gidiş..
Neydi benimle alıp veremediğin,neydi benimle derdin
Daha kaç gün önce,dudaklarından öpücük,
O yosun gözlerinden bana kirpik verdin.

Bu işte bir iş var, bunu seziyorum
Galiba yavaş yavaş bu durumu çözüyorum.
Hangi arkadaşın,hangi dostun,hangi teyzenin,hangi amcanın kızı
Kaç paraya,ucuza, pahaya sattı bizi..
Hangi yoksulluk,hangi çaresizlik seni buna itti,
Hangi ayak oyunları seni almaya yetti..
Hangi kör cesaret,hangi sokakta yolunu kesti
Hangi fırtına o an beyninde esti,
Hangi ara,hangi kara para sana “çek “ dedi bu resti..

Gittin,
Sana dair bir şeyler yazdım
Biliyorum eline geçecek, okuyacaksın
Ve biliyorum o gözler hiçbir zaman ve bir daha
O günkü kadar ağlamış olmayacak.
Gittin,
Gidişin fena oldu,dönüşü olmayacak
Bil ki;
Bende o güzel gözlerinden başka
Senin bir zerren bile kalmayacak…