Aklımca yaşar, zamanca yiterim

Aklımdayım; bir imge, bir hayal, bir anı-m-sa-ma.
Anı, uzandıkça kaçan, kaçtıkça kovalayan.
Sınırımdayım; haddim gereğinden fazla,
Nöbetim gölgelerin arkası, yumuk gözlerin ötesi.
İzlerim: gökte bir yıldız;
Baktıkça parlayan, baktıkça kaybolan.
Yaşarım varsayımlarım; yerde tırtıl,
Uçan bir kelebek, ağır yolcu kaplunbağa.
Zaman: an, yaşam...aklımdayım.
‎ Yakındayım; ay kadar, güneş kadar, yıldız kadar.
Baktıkça bakılan; bakıldıkça yazılan,
Yazıldıkça okunan, okundukça yaşanan:
Yaşam kadar yakındayım...!
‎ Uzaktayım; sağır kadar, dilsiz kadar, kör kadar.
Uzaktayım sessiz, betimsiz, renksiz:
Bir kabrin derinliği kadar uzaktayım...
Bu bir son: biraz önce.
Oysa bir ilk şimdi dolu dizgin ve dingin.
Bu bir usanç aslında arada seçilen,
Ya da, bu bir umut ileri itilen.
Belkide bu bir erinç içinde yitilen! ! !
B.S.18.09.2010