Akliman Kokulu Sevgilim

Tutunup kuşların kanadına
Şimdi gitmek vardı Akliman'a
Beni unutmuşmudur sevgililerin en sevgilisi
Gözü hala tozlu topraklı yollarda mıdır
Isınmış mıdır sofrasındaki buzlu rakısı
En sevdiğim mezeleri yapmış mıdır pamuk elleri
Benim minderim
Kokum
Kadehim hala yanıbaşında mıdır
Ocağındaki zeytin kütüğü
Lal rengi kora dönüşmüş müdür
Benim öptüğüm dudaklar
Dokunduğum tenin özlüyor mudur nefesimi
Yine batar mı eline kılçığı kupanın
Kediler üşüştü mü pencerene
Diktiğim güller açtı mı
Yatağında
Bana yine yer açtın mı
Akliman kokulu sevgilim
Canım
Ciğerim
Her şeyim...

Turan Gökmenoğlu
Kadıköy, 5 Mart 2007