Sen, sen ki
bir çay demlenişi kadar
kolay, bir o kadar zorsun
zahmeti az, sevginin
keyfine doyulmaz
bir akşam yorgunluğunda
yığılınca divana
sen de gelir
usulca çökersin içime
rahatlarım...
karanlık bastırır
bir yerlere
bir mıknatıs çeker her şeyi
akşam olur
evin reisi
'hak ediyor yemeyi' diyen
bakışlar arasında oturur sofraya
anne yine sitemkar
oğul biraz gececi
kız gündüzleri seviyor
eğer yoksa karşı balkonda ya da köşede
bir sigara ışığıyla bekleyeni
bense
tüm bu olanların içinde
sessizce gezinen
eteklerini sürüyerek, şen, sevimli
seni izliyorum, sevgini
gülüyorum, memnun
dağılıyor düşüncelerim her yere,
toplamak istercesine
avuçlarım arasına alıyorum başımı
Kayıt Tarihi : 23.8.2006 20:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!