Bir arkadaş vardı adı şerefmi? ,şeref.
Gördüğüm zaman oldum müşerref.
Bağırır,çağırır,fırsat vermez,el-insaf.
Şeref Işık dedim,çiftlik geldi aklma.
Şükrü koç ile bol bol nutuk atardı.
Gündüz çalışırdı ama gece yatardı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla