Aklıma sen gelince Şiiri - Müslüm Karakuş 2

Gecenin sesini duyuyorum
Rüzgarın rengini görüyorum
Dokunuyorum yıldızlara
En ücra gezegenlere ulaşıyorum
Şarkılar mırıldanıyorum sessizce
Aklıma sen gelince...
Birden havalanıveriyor güvercinler
Bulutlar sarmaş dolaş oluyor
Ellerim terliyor heyecandan
Gözlerimde çocuksu bir neşe beliriyor
Bir ıslık tutturuyorum kendimce
Aklıma sen gelince...
Sorularım cevap buluyor
Zihnim berrak bir su gibi akıyor
Çözülüyor içimdeki düğümler
Ruhum bedenimle özleşiyor
Kavuşuyorum ilahi bir bilince
Aklıma sen gelince...
Hayat anlamına kavuşuyor
Yaşamak güzel geliyor gözüme
Bir bebeğin taze kokusu siniyor üzerime
İçimde bir mutluluk büyüyor
Uzanıyorum çimlere sakince
Aklıma sen gelince...
Unutuyorum derlerimi kederlerimi
Aldatılmışlıklarımı, kandırılmışlıklarımı
Ölümleri, savaşları, hainlikleri, riyakarlıkları
Unutuyorum üzerime çullanan sorumluluklarımı
Yaşıyorum diyorum hallice
Aklıma sen gelince...