Aklıma Sen Düştün Şiiri - Hamza Sabancı

Dün gece aklıma sen düştün.
Bu ilk aklıma düşüşün değildi, önceleri de düşmüştün aklıma.
Birden ellerim titredi,kalbim sıkıştı ve ter bastı vücudumu.
Hiç böyle olmamıştım, daha önce aklıma düşüşlerinde.
Kalktım aynaya baktım, yüzüm kızarık, kalbim balyoz gibi çarpıyor,
ve gümbürtüleri alelade duyuluyordu,
Sanki içimde depremler oluyordu.
Ve yüzüm; yüzüm sensizliğin verdiği burukluk ve özlemi haykırıyordu…

Dün gece aklıma sen düştün.
Oturdum seni düşündüm sabaha kadar.
Ne çabuk geçmişti senli günlerim.
Seni ilk tanıdığım gün mutluluktan uçmuştum adeta.
Hayallerim gerçek olmuştu.
Dualarım kabul görmüş, umutlarım filizlenmişti.
Hayat yeni başlamıştı ve su gibi akacak diye düşlemiştim.
Delirmiştim, çıldırmıştım sevinçten
Seni bulmuştu, istediği olmuştu gönlümün.
Coşmalıydım, haykırmalıydım çocuklar gibi.
Bağırdım, haykırdım, şarkılar söyledim kendi kendime,
Hayaller kurdum büyük, kendimce.

Dün gece aklıma sen düştün.
İlk gelişin de, karşı karşıya oturmuş meftun, meftun bakışmıştık uzunca.
Ellerine dokunmak istemiş dokunamamıştım
Sende demiştin ya eline dokunmak istedim dokunamadım diye
Sen gelirken heyecandan duramazdım yerimde.
Gece uyumazdım, sabahı iple çekerdim de olmazdı sabah.
Seher vakti ayakta oluyordum biliyor musun?
Saatin tiktaklarını sayıyordum.
Akrep Yelkovanı, gündüz geceyi kovalarken ben seni bekliyordum.
Sen güneş gibi üzerime doğacaksın diye gelişini izliyordum
Geldin, her gelişin bir umuttu
Gidişin tükenişim.
Sen giderken ardın sıra baka kalırdı gözlerim
Kalbim dururdu sen giderken.
Iraklaşman hançer gibi inerdi yüreğime
Etlerim lime, lime olur
Gözlerimden yaş yerine kan akardı
Kan çiçekleri basardım kanayan yüreğime her gidişinde.

Dün gece aklıma yine sen düştün.
Özlemiştim seni,
Nefesinin sıcaklığını istiyordum yanı başımda ama yoktun.
Sen gelmiyordun ben gelemiyordum
Ayaklarıma vurulan prangaları çözemiyordum.
Ve gönlüme söz geçmiyordu, zincirleyemiyordum yüreğimi
Seni özlüyordum, seni arıyordum, seni istiyordum.
Yoktun.
Bilmiyordun yüreğimde fırtınaların ne denli delice koptuğunu,
Bilmiyordun biçare kalbimin, sensiz yetim bir çocuk gibi duvar diplerinde acı çektiğini,
Dönülmeyecekse eğer Her gidiş zordur acıtır, yürek yakar.
Gözyaşları sel olur, düşler hep yarım kalır
Her gidişin ardından,
Ağladım gidişine, geceler boyu,
Yürürken ağladım, konuşurken ağladım, gülerken ağladım.
Sana ağladım, bana ağladım, bize ağladım.
Ve şimdi yitirdim tüm benliğimi, yitirdim umutlarımı.
Senle hayatıma giren her şeyi yitirmeye başladım
Sözcükleri, kelimeleri, alışkanlıkları
Sabah günaydınını, gece hoşçakalını bile
Kimse bana günaydın demiyor artık
Ve ben kimseye iyi geceler demiyorum.
Meğer ne kadar güzelmiş, güne senle başlayıp senle bitirmek
Ne çok özlemişim sana günaydın demek
Seni ne çok özlemişim meğer.

Dün gece aklıma yine sen düştün.
Sen benden gittin gideli, çaresizce bekledim seni.
Kah akşamdan sabaha kadar uyumadan,
Kah bir ikindi vakti çıka gelirsin diye.
Hep seni bekledim,
Kapımı kilitlemedim bir akşam usulca açar girersin diye
Ha gönlümün kapısını mı soruyorsun o hiç kapanmadı ki sana.
Kapanacak olursa anahtarını sana vermiştim çat kapı açar girersin içeri.
Kalbimin kapısı aralanmış, şuan kilidi bozuk ne yapayım kapanmıyor ki.

Dün gece aklıma yine sen düştün.
Tükenişimin resmini çiziyorum şu an durgun sulara.
Seninse resmini semaya.
İkimizde silineceğiz ben suda, sen yağmurda
Ve toprağa düşeceğiz
Belki filizlenip yeniden yeşereceğiz.
Belki de tükeneceğiz..
İkimizde yok olup gideceğiz.

Anladım ki Sensizlik zormuş, Özlemek acı
Çaresizlik sensiz olmanın adı.
Sen giderken bu şehirde
Vuslat bir başka ömürde, bir başka bahara kaldı
Dün gece aklıma yine sen düştün…

20.04.2011