Aklıma Gelmişken Şiiri - Aras Baki Beşerler

Aklıma gelmişken söyleyeyim de
Bu kışın kimsesizliğin de ömrün biterken
Bir kaç kelimelik sen kaldın bende
Gücümün yettiği kadar anlatabilirim ancak
Fazlası varsa şayet o da aramız da kalacak
Nefretim doludizgin bir kişilik mısralar da
Gaddar mı gaddar acımasızım okuduğun da
Şu kenttin tüm karanlığı üzerim de
Kendime bile düşmanım işte
Sanki suç üstüyüm kaldırımlarda yürürken
Sanki bir kaçak gibiyim köşe bucak gezerken
İhtiyarlık çöktü yüzüme bir de kamburluk sırtıma
Giydiğim kabanımın büyüklüğü dizlerimin ortasında
Sigarasını içmeyi bile bilmeyen deliyim mahallede
Çocukların eğlencesi oldum sen gidince
Sakal ve bıyığım birbiriyle iç içe şimdi
Saçlarım seninkinden daha uzun ciddi
Karanlık bir oda da yatamaz iken önceleri
Güneşin doğmamasını istiyorum geceleri
Aklıma gelmişken söyleyeyim de
Bu şehrin kalabalığın da sensiz yaşarken
Bir kaç cümlelik sen geldin dilime
Söylemek isteyip de söyleyemediğim sen
Hala çok öfkeliyim gittiğine
Aslın da kötü biri değilim ki biliyorsun
Sadece ufaktan sinirliyim korkmuyorsun
Yorgunum onun etkisi var üzerim de
Dalgınım aklım hep sende
Aklıma gelmişken söyleyeyim de