Aklıma Gelmeseydin Keşke Şiiri - Ersin Kurt

Bu sefer sen zehrini
Kim zerk etti vücuduma?
Tüm bedenim izlerini silmiş
Elbiselerime sinen kokunu defalarca
Çitilemişken hem de...
Tam da körelmeye yüz tutmuşken hayalin
Hangi kapı aralığından sızdın da girdin?
Oysa, ben böyle sensiz de gayet mutluydum
İyiden iyiye alıştırmıştım kendimi yalnızlığa
Zaten sen de bende hep vardın,
''Biz''de hiç yoktun
Gerçekten ben seni çoktan unuttum
İnan ki; senli anıların yerinde yeller esiyor artık
Çoktan verdim her gelişinde oturduğun koltuğu eskiciye
Bana aldığın tişörtü yırttım attım
Kırdım, döktüm sana ait ne varsa
Birlikte gülümsediğimiz tüm resimleri yaktım
Öğrendim sensiz bir yaşamda mutlu olabilmeyi
Fakat seni maziye gömmüşken,
Yalnız yaşamayı öğrenmişken,
Ve mutlu olmaya çabalarken
Yani hiç aklımda yokken, durup dururken
Kim hatırlattı şimdi seni bana?
Bunca seni bitirme çabamdan sonra
Neden geldin ki aklıma?
En azından bu gece
Seni tam anlamıyla unuttuğumu düşünmüşken
Aklıma gelmeseydin keşke
Komşular gürültüden huzursuz
Varlığımdan tedirgin olmasalardı
Aklıma gelmeseydin de
Keşke hiç inmeseydi
Daha son taksiti ödenmemiş,
Kapı çerçeve.