seninle bir omur diye soz vermi$tik
nedense birturlu yerine gelmedi
sevmek se herkesten daha cok sevmi$tik
aklima gelince gozlerim nemlendi
ucan ku$lari da kiskandirirdik ya
ne gam kasavet bilirdik ne de tasa
bir guzel demdi icinde her ne varsa
aklima gelince gozlerim nemlendi
bir deli dunya bu dondukce donuyor
omur bir mum gibi yava$ca sonuyor
ne haldesin duysam da gozum gormuyor
aklima gelince gozlerim nemlendi
bazi haller var insan elinde deyil
sonuc idam olsa da onemli deyil
mumkun olsa verirdim gecmi$e meyil
aklima gelince gozlerim nemlendi
soz verirken sakin kurana el basma
olmadi diye aglayip surat asma
gormedim birdaha senin gibi yosma
aklima gelince gozlerim nemlendi
Kayıt Tarihi : 22.7.2013 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nefs-i Kurban
Sanma ki yaptıkların yanına kalacak,
Bir gün elbet bu dünya duracak..
Sen hala kimlerinin sırtında koşarken..
Hak elbet yolunu bulacak..
Alma mazlumun ahını yalanlarla,
Kıyma doğmamışın canına..
Sende insan oğlusun fark et!
Bunu asla unutma!
Kendini yükseklerde gören hâin,
Bir gün elbet devran dönecek..
Ne kadar aşşağılık olduğunu,
Toprağın altına girince herkes görecek!
İbret almayı boyun eğmek sanma,
Gücünü kinine zinhar kusma..
Öyle bir düşmandır ki o,
Sakın nefsine kurban olma!
Barış Balcı
TÜM YORUMLAR (2)