Utanıyorum kendimden soruyorum o ben miydim diye?
Yakıştıramıyorum kendime öyle olmayı
Unutamıyorum o talihsiz geceyi
Ertesi gün bir bayram sabahıydı oysa ama benim için kapkaranlıktı!
Sonunda kendine benzetmiştin beni,
Aklım başımda değildi;
Umarsızca,
Kaybolmuşcasına,
Delirmişcesine...
Sabahında seni görüpte yaşadığım pişmanlık
Zamanı geriye alıp hataları engeleyebilmek keşke!
İnanılmaz gelmişti herşey bana,
Nasıl, neden, niçin sualleri arasında gidip geldim defalarca
O gece yaşananlar olmasaydı ne olurdu diye sorduğumda kendime yine aynı son olurdu diyorum kendime.
Aklıma geldikçe şükrediyorum tanrıya;
İyiki sana daha fena şeyler yapmadım diye, bir noktada kendimi durdurabildim diye!
Belkide hayatımın dönüm noktası ya da en büyük hatası idi bu olay!
Böyle yaşanması ve bitmesi gerekiyormuş...
Kayıt Tarihi : 21.4.2003 03:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!