Aklıma Geldikçe Şiiri - İdris Özgen

AKLIMA GELDİKÇE

Hep seni yazdım aklıma geldikçe
karanlık gecelerde,
soyut resimler gibi anlamsızdın karşımda.

Güneşin her doğuşunda,
kahroluşumu dinledim
yalnızlığımın...
ve de
yandım
sevgimin zavalılığına.
Her parlayan yıldızda aradım seni,
ama yoktun.
Aslında
hiç bir zaman olmamıştın yanımda
onun için terk ettiğinde olmadı beni.
Ben sensizliğimde kalmıştım havasız,susuz
sen ise olabildiğince acımasız!
Kazımıştım yüreğime ismini
ama
harfler bile küstüler birbirlerine.
Artık yazmıyor kalemim
sıra senin adına gelince.
Ve
şimdi aklım çıldırmış bir gergedan gibi
parçalıyor yüreğimi.
Oysa
ben,
yüreğinin temizliğini sevmiştim
ve gözlerinin pırıltısını,
gülüşündeki o alçak gönüllüğü sevmiştim senin.
Bu yüzdendir aklım söz geçiremez oldu yüreğime.
Dedim ya,
doğan her güneşte,
parıldayan her yıldızda
hatta
havada,suda
bastığım her kara parçasında....
gözlerimin baktığı,
kulaklarımın duyduğu her yerde
çiğnediğim ama yutamadığım
her lokmada
sen vardın.
Ama-fakat sen yoktun aslında
hiçbir zaman yanımda.

08/06/2004