Çok uzaklarda biri vardı
Hatırlarmısın
Kimi mi?
Canım bitânem benim........
Belki gülüp geçeceksin
Gül! Birtânem gül
Ben senin gülüşünü sevdim...
Belkide kim bilir?
Aklına bile gelmem...
Düşündükçe seni, sensiz gecelerde
Yıldız olur, çakılırım karanlığa
En ufak, olur olmaz her şeyde
Un ufak olur kalırım
Aklıma geldikçe gözbebeklerin..
Ağlar, ağlarım
Ben senin yağmur gibi tenime
Dökülüşünü sevdim
Ahhh, bu nasıl kader? !
Bu, nasıl yaşamakk ki?
Canımdan, yâni senden ayrı...
Ben senin!
Hasret kervanı gibi,
Yollarda bükülüşünü sevdim
Belki çok yakın!
Yakınımdasın, can evimdesin
Elini uzatsan, tutacağım elini
Büyük aşkımızı düşünüpde
Acaba, söyle bir içini çekipde
Bir tânemmm!
Deyip hatırlıyormusun arada bir?
Yoksa!
Evet yoksa unuttunmu? Canımmm!
Boşver mi diyorsun? !
Ben! Senin
Kadere meydan okuyup,
Dikilişini sevdim...
Biliyorum!
Hemde çok iyi biliyorum ki,
Benim bir tânem unutmaz,unutmayacak...
Bekleyeceğim
Aylar, yıllarda geçse
Dönecek bana! Dönecek...
Ben! Senin
Bana dönüşünü sevdim...
21.01.2008
Söz Yazarı:
Hatice KATRAN
Kayıt Tarihi : 21.1.2008 02:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok duygu yüklü bir insan olduğum için, en ufak şeylerde sevinen, mutlu olan ve hüzünlenen, gecelerin o karanlığında, beni alıp götüren derinliklere duygular, bir kalem, kağıt, gece ve ben... Dök içini, içten gelenleri ve ortaya çıkan, içinin, yüreğinin sesi....
Bana dönüşünü sevdim/
Uumuda direniş, sevgiyi yürekte yaşatış.
Sevecenliğiniz gönlünüzde kaleminiz elinizde, her şey gönlünüzce olsun, tebrikler.
Her şeyiyle sever...
Ve en çok da
Dönüşünü sever...
Tebrikler...
Kadir Tozlu
Saygılar
TÜM YORUMLAR (12)