Aklıma Düştün Şiiri - Kemal Doğanay

Gecenin üçünde yağmur yağarken,
Yağmur damladıkça aklıma düştün.
Sabahın beşinde güneş doğarken,
Güneşim doğdukça aklıma düştün.

Senin sevgin artık içimi yakar
Beni böyle gören yüzüme bakar
Sanırsın kafama kurşunlar sıkar,
Sesleri duydukça aklıma düştün.

Köşede insanlar bekleyip durur
Kahbeler bizleri arkadan vurur
Bakımsız evlerde pınarlar kurur,
Pınar kurudukça aklıma düştün.

Gökteki yıldızlar yanıp sönüyor
Gurbete gidenler geri dönüyor
Benim bu halime dostlar gülüyor,
Dostları andıkça aklıma düştün.

Bakır kazanlarda kaynıyor aşlar
Derdin biri biter diğeri başlar
Utanmaz çocuklar kuşları taşlar,
Kuşları gördükçe aklıma düştün.

Yıldızları saymak kolaydır sandım
Ben haklıyım diyen herkese kandım
Günde bilmem kaç kez ismini andım,
Günleri saydıkça aklıma düştün.

DOĞANAY'ım kitap üstüne yemin
Ardıma bakmadım kaçarken demin
Sağlam değil derler bastığım zemin,
Yerlere bastıkça aklıma düştün.