Aklıma düştügün yer Şiiri - Haydar Canpolat

aklıma düştügün yerden başlıyorum aramaya seni
seni düşündügüm yerden düşüyorum yollara
öylesine bir umarla yolculayıp kendimi sana
öylesine seni bulabilemnin umuduyla

sanki hangi yola koyulsam
ve hangi adrese yolculasam kendimi
seni bulacakmışım gibi bir duygu
tam şuramda

oysa sen öylesine yoksunki
sen yoksun sanki
öylesine hiç yaşamamışsın gibi
ve hiç olmamışsın bu dünyada

bakma hayalinle kuşattığıma kendimi
bakma düşler kurduğuma senden yana
sadece bir avuntu benimki
benimki bir tutunma

öylesine bir umarla bir yokluğa yüüyorum işte
ve her dönüşümde o yokluktan
başka bir sensizligi alıp alıp dönüyorum geri

aklıma düştügün yer
artık her yerdir anla
yani hiçbir yerdir
çünkü sen hiç bir yerdesindir
bu yüzden bu yürek
yok yoksul bir ülkedir senden yana
ve artık bu yürek
sensizligin kol gezdigi
tar-ümar olmuş bir viranedir

işte bu yüzden sevdigim
bu yüzden menekşe yüreklim benim
aklıma düştügün yerden kanıyorum hep
yani kalbimin en orta yerinden
kızıla kesiyor her gün her gece
öylesine
kan kırmızı bir gülü koncalarcasına sinede
yani seni düşünüp dert ettigim yerde

aklıma düştügün yer
bendeki yokluğundur artık
sensiz bir eksigim bu yüzden
sensiz bir az
ve bir noksanım bu hayattan
yoruldum artık yokluğunu gün gün saymaktan
yoruldum artık
sensiz geçen her güne çentik atmaktan

aklıma düştügün yer
seni sevdigim yerdir yinede hiç degişmiyor
aklıma düştügün yer seni bekledigim yerdir
anla
bu deli divanme yürek sendedir
hala