Canim cananim, canyoldasim
Hayatta en sevdigim arkadasim
Aklima düsmeyecektin Babam
Cocukluguma gitti her an
Nasil calisirdin madende
Bos vaktinde bile cöp toplardin
Haram girmesin asimiza derdin
Yer altinda Sen ölümle göz göze
Yer yüzünde ben ölümüne Seninle
Her aksam saat on-bucugu beklerdim
Ellerim semada dualar ederdim
Yetimlikle, hastalikla
Calismakla gecti ömrün
En cok sevdigin bir tek oglun
Döndü sana sirtin
Biraz daha diren Babam
Hayalini ellerimle, yüregimle
Gerceklestirecegim
Insallah seninle
Seneye Mekkeye
Gidecegiz
Aklima düsmeyecektin Babam...
Hic aklimdan cikmiyorsun ki...!
Yurdagul KurnazKayıt Tarihi : 12.11.2005 07:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirinle öylesine etkilendim ki....
her zaman sayfana gülücükler saçan ben bu gece bu son derece duyarlı şiirinle gözyaşlarına boğuldum,
canımız kanımız analarımıza, babalarımıza selam olsun!
kucak dolusu güller ve sevgilerimle...
Çocukluğunda babasını kaybetmiş biri olarak, o boşluğunuzu anlıyorum.
Ne yazık ki hiç bir kimse o boşluğu dolduramıyor...
Anne ve baba en kutsal varlık...
Sevgiler...
yüreğinine sağlık cankız...
TÜM YORUMLAR (9)