AKLıM,YÜREĞİM VE DÜNÜM Şiiri - Feride Be ...

Off be of,İllallah elinizden,
Biriniz bu yana biriniz öteki yana,
Çekip durmanızdan,
Bıktım,usandım elinizden.
AKLIM; aman ha bak artık yeter,
Şunun şurasında ne kaldı görüp göreceğin..
Bak ölüm var,bak öteler var,
Cennet var,Cehennem var,
Sonra el alem ne der….
YÜREĞİM; kafamı kuma gömer,
Ayrılıktan bihaber koşturur durur,
Hayallerin,serapların peşisıra,
Ezelden ebede çekiştirip durur,
Çıkmazların labirentinde….

Bırakın yakamı be bırakın!
Her ikinizde terk edin beni.
Ne bu ya!
Çırçır makinesi gibi,
Hallaç pamuğuna döndürdünüz beni.
Anlayın artık;
Bundan böyle benden,
Ne yorgan olur ne döşek.
Annemin başına yastık olmayı da
Çoktan yitirdim
Çok ezelde kaldı;
O saf,o pak,o tertemiz çocuksu hayallerim.

Ne çok istemiştim o zamanlar;
Siyah tüy yakalı,ponponları olan,
Düğmeli,iki cepli,
Kırmızı bir mantomun olmasını.
Ha bir de bavul tipi okul sırt çantası,
Tabi ki kenarları fırfırlı bir de şemsiyem.
Her akşam yatmadan önce,
hep dua ederdim,bu isteklerim için.
Sonra işaret parmağımı Feride yapardım.
Onu bir bir giydirirdim böylece….
Ben bu hayallerle cedelleşirken;
Bana dediler ”artık büyüdün,
Al şu akfili,kanaviçeyi,
Otur nakış işle çeyizin için…,
Ama hayallerim!
Ya kırmızı mantom?
………………………….
Ne ulaşılmaz şeymş HAYALLER!
Demek ki yıllar yılı;
giysilerimin renginin kırmızı,siyah,
nadiren beyazı seçmemin sebebi buymuş,
Bugün anlıyorum ki,
neyi çok istemişsem o olmuyor,
olmazları hep ben mi seçip istemişim,
yoksa olmazlar mı gelip beni bulmuş
İmkansızlık döngüsünde;
Hayallerim bir bir yok olup bitmiş...

Hayat sırtımda bir kambur,
Ne isyanımı duyan olur,
ne de kamburumu bir gören,
Taşıyamam ki sırtımda KAFDAĞINI...
Ben tül kanatlı bir "Kelebeğim..."

17.1.2009 /Altınşehir