Aklım ve Kalbim Şiiri - Ümit Tuna

Ayrılık böyle koyarmış adama,
Ben hiç terk edilip gitmemiştim,
Ondan mı acaba?
Gittiğin günden beri
İsmini anıp duruyorum.

Şu kalbime bir türlü laf anlatamıyorum,
Bırakıp gitti iş de anlasana diyorum,
Hayır gitmedi, gidemez diyor
Beni de peşinden sürüklüyor.

Aklım kalbime söz geçiremez olmuş,
Kalbim aşkınla yanmış tutuşmuş,
Bırakıp gidince üzülen yine Ümit olmuş,
Çok koşmuş peşinden,
Ama artık o da yorulmuş.

Dönsen de artık fark etmez,
Bu yürek seni eskisi gibi sevmez, sevemez
Çok yordun onu o artık seni dinlemez,
Bırakıp gittin ya kalbim seni artık affetmez! ...