Aklım ve Kalbim Şiiri - Burak Yalçın 5

Ağladın mı bu gece, söz verdiğin gibi.
Kabullendiğim acılar varlığındakilerden fazla.
Gökkuşağı dilenmişsin karlı bir havada.
Sahi, ağladın mı gerçekten bu gece.
Görmesinler, dikkat et!
benim gömüleceğim yeri bilmesinler.
Biliyor musun? birini kaybetmek için o kişiyi kendinden çok sevmek gerekirmiş.
Sen kazandın!
Bir de Papatyaları yalancı çıkardın.
Ah… Unutmadan,
ne olur gülerken sahte gülme bir daha...
Çünkü ben hep onları gerçekmiş gibi yaşadım.
Ağlarken gözyaşlarını da silme, bırak süzülsün, yanakların, temizlensin dudaklarımdan.
Bir de biliyor musun?
Sessizliğin çığlıklarımın habercisi,
Koşarak gelemem belki ama giderek uzaklaşıyorum. Kimseye söyleme ama
Yeterince uzaklaşırsam yine sana varacağım biliyorum.
İşte gördüğün gibi, kalbim artık aklımın tetikçisi.