Aklım ve Gönlüm
Hani ne demiş üstadat
İnsan busu su misali kıvrım kıvrım akarya
İşte benim aklımda aktı gülüm
Hem kıvrım kıvrım aktı
Her eğrisinde buldu yolun doğrusunu
Buldu derelerin doğrusunu.
Ama gönlümde aktı gülüm
Hemde ne akış
Dağ demeden tepe demeden
Akıl denenen şeyin
Fermanını dinlemeden.
Kimseyi aldırmadı
Ayıp demedi günah demedi
Alem ne der demedi.
Kıvrımkıvrım akan derelerde kaldım gülüm
Köpük köpük Sularında boğuldum
Çaresizliğinde boğuldum
Bir yanda aklım
Öbür yanda gönlümün mahkumu oldum
Fırrtınaların arasında kaldım
Sana olan sevdamın vurgununda kaldım
Özlemin verdiği acıda
Bir ormanın yangınında kaldım.
İnsan bu kıvrım kıvrım akarya
Bir yanda aklım
Bir yanda gönlüm
Birde sen varsın be gülüm
Ben üçünüzün arasında kaldım
İçimdekki adamın mahkumu oldum
Senin senin mahkumn oldum.
Ömer Tural - 9 - 10 - 2008
www.karagolkoyu.info
Kayıt Tarihi : 14.11.2008 18:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!