Aklım Uyuttu Beni Şiiri - Salim Erben

Ne zaman köyü düşünsem
Bulutlar sancılanır
Gökyüzünde karın ağrısı
Döker sağnak bakışını
Toprağın tam alnına
Sanki bahtı karaymış
Ne zaman katılsam kalabalığa
Darmadağın boşalır içim
Sokaklardan toplarım kendimi
Anadan doğma yalın ayak
Ne zaman piknik düşünsek
Mangal gibi yanar
Külsüz dumansız bu yürek
Çoğaltarak yalnızlığımı
Gülsem deli derler
Ağlasam alay ederler
Mahcup bir çocuk gibiyim
Unuttum gülmeyi ağlamayı
Ne zaman zamanı giyinsem
Bir sen birde köyüm düşer
Aklım uyutur beni
Kabut bezinden yorganım
Üşüyorum üşüyorum şimdi
Yaz ortasında zemheri gibi