Uzun süre telefonda konuştu kadın.Nedense hep gülüyordu onun sözlerine. Telefonu istemeyerek kapattı otobüsten inecekti. Vapurla gidiyordu akşamları eve. İskeleye yaklaşırken elleri yine onu aradı telefonda. "Aklım sende kalmış" dedi. "Alabilir miyim? "
"Alamazsın" dedi. Aklımı başımdan aldın. Akıl mı bıraktın bende." "Bende kalsın." Güldü yine kadın. Sen dedi adam "Cenneti yaşatıyorsun her saniye.. Yaşarken adama..". Aklını da alamadı kadın.
Sözler takılı kaldı telefonda... vapurda... iskelede...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.