Aklım Hep Sende Şiiri - Güney Sancar

Sensiz geçen her günümün,
Acısını çıkarırcasına yaşamak geliyor içimden.
Yokluğunda hayatıma girenleri,
Yapılan bütün hataları çoktan unuttum.
Gözlerin gözlerime her çarptığında,
Sana maziden arındırılmış, tertemiz bir hayat sunuyorum.

Bir zamanlar imkansız görünen her şeyin kapıları,
Ardına kadar açılıyor seninleyken.
Ellerimi tutuyorsun;
Seninleyken zamanı dondura bilmek için,
Çıldırasıya paralıyorum kendimi.

Gelişlerin ne kadar mutlu ediyorsa beni,
Geldiğinde gideceğini de bilmek,
Tenini, kokunu sınırlı zamanlara hapsetmek,
Bir ömür sürmesi dileyiyle çıkılan her yolun,
Akşam olduğu zaman biteceğini bilmek,
Bunların en beteri de! !
Gözlerin bende kalırcasına, öpüp dudaklarımdan,
Senin gidişini izlemek.

Hayatımda sahip olduğum neyim varsa,
Hepsi senin!
Kalemi sensin ömrümün.
Senden öncekilere verdiğim bütün kurşun kalemleri kırdım,
Silgilerimin hepsini yaktım,
Senin elinde ki mürekkep kalem, istediğini yaz..
Her şeye razıyım..