aklımdan geçmiyor değil!
diyorum ki bazen
çok da içine girmemeliydim bu işlerin.
hatta olabildiğince uzak kalıp,
aslında sadece edebi kısımlarında yer almalıydım;
soluk soluğa hem de..
evet,
aşık olmak güzel şey; onurlu şey.
amma içinden çıkılmaz hallere girmek
ve çıkamamak işte oradan nitekim;
insanı kırabiliyor.
hem de öyle bir kırılmak ki bu
uçan kuşa,
doğan güneşe bile düşman olabiliyorsun.
hiç bir ihtimal yokken bile
yalnızlaşabiliyor insan.
tedirginlik kaplıyor büsbütün
ve inceden inceye korkuyorsun..
aşk gönül işi ama akıl işi değil!
aklım gidiyor benim,
dağılıyor..
toplamaya gücüm kalmıyor çoğu kez.
ama bile bile lades oluyor işte
her keresinde.
sorsalar, pişman.
lakin uslanacak gibi de değil tek bir zerresinde..
24.03.2016
Eyüp GerginKayıt Tarihi : 8.4.2016 16:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!