Emin ol hiç kimse unutmaz seni
Gurbete gidenler döner Yaylacık
Hasretin divane eyledi beni
Aklım fikrim sende kaldı Yaylacık
Buz gibiydi suyun temizdi havan
Çok çetindi kışın vermezdi aman
Bazen her tarafı sarardı duman
Sisin bile çok güzeldi Yaylacık
Neşeli geçerdi ilkbahar yazı
Madımak toplardı gelini kızı
Seven gönüllerde bitmezmiş sızı
Çocukluk aşkıma n'oldu Yaylacık
Topçuk toplar tuzlar pişirir yerdik
Tarlalarda boldu sap sarı yemlik
Çok lezzetli idi ekinden firik
Ne çok hatıran var bizde Yaylacık
Düğene binmeyi ne çok severdim
Harman vakti sanki bayram ederdim
Kağnı ile bir çok yere giderdim
O günleri unutmadım Yaylacık
Ömrümde bir defa yığında yattım
Kılçıklar boynumda belaya çattım
Dedim eyvah bu defa hapı yuttum
O gece hiç uyumadım Yaylacık
Eşeğin sırtında az mı dolaştık
Köyden köye eşek ile ulaştık
Zaman zaman köpeklerle boğuştuk
Çok tehlike atlatmıştık Yaylacık
Tarlalarda taze nohut yolardık
Düğünlerde halay çeker oynardık
Sabunlu taş vardı gider kayardık
Ne güzel günlerdi onlar Yaylacık
Büyük ormanımız dağımız vardı
Bahçelerde güller güzel kokardı
İlkbaharda çiğdem çiçek açardı
İlkbaharın bam başkaydı Yaylacık
Demirci babaya hayranım hayran
Köyümün toprağı taşına kurban
Güner'i gurbette koymayın aman
Al beni de bas bağrına Yaylacık
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 29.06.2008
Kayıt Tarihi : 29.6.2008 23:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)