AKLIM ERMEDİ
Doruklardan çıkan, bir pınar gibi,
Aktım deli deli kimse görmedi.
Sürüklendim durdum, kumla, çakılla.
Dünyanın sırrına, aklım ermedi.
Bağsan poyraz oldum, delice estim,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla