Aklım Ermedi Şiiri - Fahri Bulut

AKLIM ERMEDİ
Doruklardan çıkan, bir pınar gibi,
Aktım deli deli kimse görmedi.
Sürüklendim durdum, kumla, çakılla.
Dünyanın sırrına, aklım ermedi.

Bağsan poyraz oldum, delice estim,
Tümsekler devirdim, çukurlar eştim,
Deli gönül ile cidale düştüm,
Kendi benliğimle barış olmadım.

İçimde bir şeytan, savaştım durdum,
Kafamı, beynimi, hiçlere yordum.
Boş bir petek idim, geç balla doldum,
Kamil insanlara, muhtaç yaşadım.

Hep hüzün yaşadım, vuslata uzak,
Ne yöne koştuysam, kuruldu tuzak,
Elimde değil ki kaderi yazmak,
Doyasıya bir gün bile gülmedim.

Derdime dert kattım, bitmedi derdim,
Kemirdi, tüketti, içimde kurdum.
Fırsatlar kaçtıkça, kafama vurdum,
Rızaoğlu, hak, hukuk ondan bilmedim,
28 TEMMUZ 2006
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU
Cidal=. Muharebe. Cenk. Kavga.