Aklı Selim Şiiri - İlknur Köknar

baharın
küskün gülüşleri barınır oldu,
kirpiklerin her kapanışında...

hüzün,
kapının tokmağını vuruyordu
üç kere...

postacı aşk getirmiyordu zarflarda
demir gibi soğuk,
faturalardı bırakılan ellerime...

dökülen,
masalardaki taşkınlık
boğuyordu benzerimi...

kırık aynalar batıyor içerde
dağınıktı saçlarım
rüzgar,
eskisi gibi tarak vurmuyordu...

ak güvercin gibi beyazdı yüzüm
bir kedi gibi,
tırmalamaya hazırdı tırnaklarım...

parçalanmıştı can
kan revan içinde kalmak istiyordu bir yanım
öbür yanım uhrevi hal içinde
dizginliyordu içimdeki hayvanı...

insan yalan hallerini görünce
deliriyor anladığım…

misafirliğin perdesi kalkmadı daha
yorgan döşek yatmakta şizofren yanım…

aklı selim hal nerde, biri o aklı çağırsın!
10/04/2006-09:02