Aklaşan Dünya Şiiri - Enes Yaşar

Karanlık koğuşun küçük penceresinde umut
Oysa görünen yalnız bulut
Özgürlüğe kavuşmak mı? Unut
Sanki burası bir başka boyut

İnsanlar burada hasret çıkmaya yokuşu
İki volta da bitiyor özgürlük koğuşu
Ve haksızlığa uğramış mazlum
İşkencelere maruz kalıyor, uygulanmayınca kanun

Hak, hukuk, kanun angarya
Demokrasi yitirmiş hükmünü ey fani dünya
Bin bir parça olmuş hayaller
Rüyada yalnız özgürlüğe götüren sallar

Ey küçük pencerenin umut güvercini
Anlat bana dışarısının zenginliğini
Yaşayamadığım baharı,
Dolu dolu geçen zamanı

Buraya düşeli hasretim anama
Ah! Bir de suçum olsa
Çıtım çıkmaz bu karara
Lâkin yetişemedim bu yüzden baba mezarına

Anca dört duvar yoldaş bana
Kavuşacağım günü beklerken anama
Anam evin penceresinde bekler durur her gün
Bense, oradan oraya sürgün

Bitecek elbet kılab-ı zulm
Fakat mıhlanacak beyinlere bu bölüm
Lâkin geçen her an bizler için ölüm
Uygulandığı için akıl almaz hüküm

Hayâsız zihinlerde şimdilik ipler
Yarın öbürgün kalmayacak böyle tipler
Köküne kibrit suyu çakılacak
Zalim yok edildiği gün bu dünya aklaşacak
Enes YAŞAR