Aklar mı Gülüm Şiiri - Duran Bükülmez

Avuca gizlenen nasırlarını.
Ojeli parmaklar,saklar mı gülüm.
Ot döşekle, serili hasırlarını.
Hor gören, kapını tıklar mı gülüm.

Akşam olup ay tepeden çıkınca.
Göklerden yıldızlar, yere akınca.
Gözler şehla olup, şaşı bakınca.
Güneşin sabahı, yoklar mı gülüm.

Salkım söğüt, saçlarını döktürür.
Sevgi sevenine, kökü söktürür.
Bülbül busesini, güle çok görür.
Sevdiğin sineni, koklar mı gülüm.

Ozanım sevginden, bir servet çıkar.
Aşığın badesi, gönüle akar.
Güzelin yüzüne, kör olan bakar.
Sevdalar suçunu, aklar mı gülüm.