Uçan bir antolojide adım hep başta
Çünkü normalin arpalığını sevemem
Ben sensizliğe gelemem
Atlatılmış duygular gibi aynı aynaya tarayan
Kalınmış sevdaların sürencisi olamam
Benim kalbimde anarşist atomlar büyüyor
Hep seni büyük sevmek için
Ve büyücülere öyle inanıp böbürlenme sakın
Bu yürek sana doğrudur akın akın
Kalıntılı ve alıntılı anda gözbebeklerinle bana bakın
bu gidiş aşkın akışına kanıttır unutma sakın
Kayıt Tarihi : 17.2.2008 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bilinmeyen değeri bilinir, kanıttır sevdaya...
Selam ve Hürmetler.
'Kendinde'yken hiç de şiirsel durmayan sözcükleri şiirlemeye durduğunda, öyle bir evirip çevirmesi, öyle bir tartımlaması / taraması var ki (örnekse, bu şiirinde: 'Uçan bir antolojide', 'normalin arpalığını', 'anarşist atomlar'), gıpta etmezseniz haksızlık olur. Kurulan imgeler, gördüğünüz gibi, gerçekten şaşırtıcı. Taylan, alışılmışın kalıplarını toza-dumana katıyor, muhayyilemizin sınırlarını zorluyor atılganlığıyla. İyi şairler öyledir: mirasyedilere inat, kendi emekleriyle, yaratkanlıklarıyla varolurlar.
Saydamlıkla görüyoruz: Taylan, 'zor' bir şiirin izini sürüyor. Logaritmik değilse bile, zor bir şiirin. Açılımları bol, kanatları geniş, çağrışımları çok zengin bir şiirin.
'Şiir çöplükleri'ndeki akbabaların, Hayrettin Taylan'ın şiirini görünce ışık hızıyla kaçıştıklarını düşünüyorum.
TÜM YORUMLAR (3)