Aklamaz Şiiri - Fikri Özkan

Ana sütü kadar temiz bir aşkım
Aşkım vardı seni sevmeden önce
Günahsız bir bebek gibiydi kalbim
Seni seni, seni sevmeden önce

Seni attım attım amma kalbimin
Kömür ocağından farkı yok artık
Senin gibi aşâlığı sevmenin
Günahı çok, günahı çoktur artık

Mevla’m bana akıl verdi uy diye
Nankörleştim, düşünseydim ne vardı
Tövbe edip bu yanlıştan dön diye
Etmemiştim, şimdi yüzüm mü kaldı

Ne denizler, ne de şimdi nehirler
Kirlettiğin bu kalbimi paklamaz.
Ne pişmanlık, ne edilen tövbeler
Günah dolu bedeni mi aklamaz.

“İhanetlerin Şairi”Şubat 2003