Akla ziyan Şiiri - Ahmet Coşkun

Akla ziyan

Donduğu dağa donsuz çıkan
Dene ha dene akla ziyan
Güneş zemheridedir inan
Zorlamak abes akla ziyan

Eşek alır çamur kokusu
Korkar nazik insan dokusu
Sarınca açlığın korkusu
Sabır selamet akla ziyan

Söz dudağı titretir aymaz
Yalanlar kök saldı mı caymaz
Sanma ki bu yer bu gök kaymaz
Mahşeri vakit akla ziyan

Bin, kıratın geçmez sıratı
Görmez benzi solmuş suratı
Yine doldu meydan tur attı
Böyle yüzsüzlük akla ziyan