-Akla Ziyân(24) - Güvenilen Dağlar (Duvar)

.....................................................
..........A K L A....Z İ Y A N...........
......................-24-........................
.

(Akıl el'de,bi' seyrü's-sefer daha)

...................(D u v a r) ....................

......G ü v e n i l e n..D a ğ l a r......
.
Aklı yormak hem faydalı; hem zarar,
Niyyet ettim veremedim bir karar.
Dönmek olmaz,gelmiş iken bu kadar;
(-Aklım; ziyân! -Bir çağırır,bir; kovar!) ..
.
-Kimse yok mu? Niye boş bu sokaklar?
Hiç,menzile varmadı mı; umutlar?
Sağlar-sollar,seçilmeyen; çok yol var!
(-Aklım; ziyân! -Bir konuşur,bir susar!) ..

Bu ne biçim bir dargınlık bu kadar?
-Gâyri bi' dur! Düştü başa,bak; ak'lar!
-İkrâma gel! -Misâfiri,ne pak'lar(?)
(-Aklım; ziyân! -Durur,durar; susaklar!)

-Ey akılım! -Örme artık! -Bu; duvar!
Şu fâkirin senden başka; kimi var?
-Gel arada,arada gel; bi' uyar(!)
(-Aklım; ziyân! -Hiç konuşur; bin susar!) ..
.

(Ah dostum,sakın-ola; güvenme hiç!)

Güvenilen dağlara da yağar kar,
Ne kaldı ki,yâkîn oldu sonbahar;
-Dağ; başında! Bağırma hiç; kin duyar!
-Akıl bu ya! -Bir konuşur,bin; susar! ..

.........................................bi Ga'rip

.