Akla Kara Şiiri - Mutlu Çetinkaya

Sevmeyi bilen sevgililer derken?

Görebilmek mi sanatsal ezgiyi,
Zamanın kaybolduğu yerde.
Koşabilmek mi delicesine
Hayallerimin caddelerinde.
Gözlerini kapattığında
Görebilmek mi emsalini.

Neyden yoksunsun?
Şiirinde.
Uyum ve ahenk mi sence
Seni sen yapan.
Yoksa özgürce yazabilmek mi?
Hayatı doyasıya yaşamak mı?
Seni benden alan

Duydumki sevdalanmış akla kara.
Yalnız değilmişiz bu yolda,
Sevdanın yerini aşkın aldığı yerde
Ak, bir şiir daha yazacakmış hatıralarına...

İlham perisinin serzenişine aldırma.
Sanırım sanattan bahsediyor.
Şarkıya söz yazmak için kendini kandırma,
Kalbin seni, aklın yoluyla tatmin ediyor.
Duyguların seni terk ediyor
Aldanma...
Bir çözümün daha vardır aklında.