Üniversitenin önünden geçerken
Aydınlık yüzünü görüyorum Türkiye’nin
Başı açık çağdaş kızları görünce
İçim neşeyle doluyor
Umutla bakıyorum yarınlara
İşte çağdaş Türkiye bu diyorum
Bir de kafamı çevirip bakıyorum ki
Karşımda kapkara giysili başları bağlı
Etekleri yere sürünen kızlar var
İçim kararıyor yıkılıyor umutlarım
Bu da ülkenin karanlık yüzü diyorum
Yakışmıyor çağdaş ülkeye
Yakışmıyor Atatürk Türkiye’sine
Karanlıkla aydınlık
Akla kara gibi yaşamımızda
Ergeç ikisinden birisi boğacak diğerini
Kimbilir ne zaman nerede
Ama ben aydınlığın boğmasını istiyorum
Bütün karanlıkları
Karadan yana değil akdan yanayım
Ak olsun aydınlık olsun her zaman
Aydınlık olsun aydınlık olsun
Kayıt Tarihi : 7.6.2006 21:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)