AKKAYA ÖĞRETMENİN ARDINDAN
Adını bilmiyordum,şahsını hiç görmedim,
Has bel kader cenazende bulundum.
Saf tutum,namazını kıldım,defneyledim,
Öğretmendi öldü dediler,mezarında dua eyledim.
İnmedin; cıvıl,cıvıl,öğrencilerin omzundan,
Ayrılmak istemiyorlardı senden,belliydi hallerinden.
Fakat gördüm ki iki dünya arasındaki kapıdan,
Ahrete göç eyledin,gittin bu fani dünyadan…
Kim dedi ki sana öldün diye,sevgili öğretmenim,
Ne büyük fazilettir bu,kalplere girebilmişsin,
Nasılda hıçkırıyorlardı,boğazı düğümlenmiş öğrencilerin,
Belki çok şey di senin,öğrencilerine verdiklerin.
Karanfillerle doldurdular mezarının üstünü,
Böyle sini görmedim öğrencilerde,öğretmen düşkününü.
Mısralara sığdıramam ki,cenazende gördüğümü,
Dedim ki; Bir cenaze değil,sanki öğretmenin düğünü.
Sevgili öğretmenim sana Allah rahmet eylesin,
Beli ki dünyadan dolu gittin,mekanın cennet olsun,
Ektiğin tohumlar,fidan olsun boy,boy,büyüsün,
İrfanın çizdiğin yol,bizlere ibret,kılavuz olsun.
27,05,1997
Selahattin Ölmez
Kayıt Tarihi : 19.6.2005 01:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insan öldüğünde geride ne bırakacak ki, sevdiği dostları sevenleri..
güzel anılmak lazım dünyada kalanların yüreğinde, güzel şeyler yapmak lazım
her şeyden önce, insan yüreğinde hissetmeli. içten hissediyorsa, böyle anlamlı oluyor
yüreğinize sağlık. öğretmenler ülkemiz için çok şeyler yaptı. ve kim haklarını ödeyebilr ki
TÜM YORUMLAR (1)