Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
'Telli Kavak' çok ama çok sevdiğim bir şiirdir... Bir telgraf direğine dönüşmemek için oduncuya yalvaran 'Bana kıyma!' diye seslenen kavağın hüznünü anlatır... Tıpkı hayat ve bizler gibi... Olmak istemediğimizi olduran hayat ve bize biçilmiş öyküleri yaşayan bizler gibi... Sizin bu dizelerinizde de bir hüzün var.. Kimimiz ırmak gibidir değil mi? Yaşam enerjisi saçar dört bir yana... Hayatı her hâliyle yaşar.. Sevincini, kederini, öfkesini, dinginliğini.. Kimimiz de akkavak gibi, ırmaklara ihtiyaç duyarız... Yaşamak için ırmakların varlığına ihtiyaç duyarız... Ama bunu bir türlü itiraf edemeyiz ırmağa ve bir başınalık duygusunu yaşar ırmak... Öylece duruşumuz yanıltır onu... Bilmez ki; o yoksa, yaşam da yoktur bizim için... Bilmez ki; biz de bir ırmak olmak isteriz için için... Bunları düşündürdü bana dizeleriniz.. ...Ve düşündüren, duygulandıran bu dizelerin döküldüğü yüreğiniz vârolsun!.. @}--;---
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta