Akkara Nizamlar Şiiri - Habibe Merih Atalay

zamanın beyaz-ak
zamanın siyah-kara

hayata renk katan canlılık ve neşe
vay be!
nasıl da düpedüz söyleyiveriyor insan doğruyu

hayal kurmayı öğretmediler kardeşim!

neydi bu şimdi? diye soruyorsun
o bir hayaldi!
hayalmiş! oluyorsun

uzun bir uyanıştı

gerçekliğimiz bir İCAT'tır
hayat bir İCAT.

başka,
bambaşka bir evrendeyim artık ben,
sözün aciz kaldığı yerde...
sözcüklerin acizliği
buruk bir tat veriyor
heykelime

hey, kelime!
bir 'Şiir bile' değilsin
bitti dediğimiz AN

sen birkaç anı piyadesi...
son şafakla - şafaktan-şafakağa...

payesi:

ve vakit ne vakit olur zaman
iş olur yol... vesaire tümcesi
birkaç kaçışanı: eyleme

kaçmak istemi bu diyorsun aslında:
gerçeklikten
durmamacasına...

sen kaçtıkça gün gün peşinden dolanır
böyle düşünüyorsun
o bisiklet
hala köşesinde dümdüz - dimdik -
sönen lastikler üzerinde tekerleriyle
baş bükük - v.s.

ama diklemesine!
ya da diplemesine...
ya da ya da
yanlamasına!!

enlemesine... boylamasına...

her yönlemesine
yönlemesiz...

hayata renk katan şey
canlılık ve neş'e!