Akıyordu Munzur Şiiri - Serdar Kalkan

Seher aydınlığı ile çıktım vadiye
Köyümün kıyısından bakıyordum
Şafağın sarısıyla ve kırmızısıyla
Derinliğiyle akıyordu Munzur
Beyaz köpüklü ve de akik

Köprüsüz yürüyen yalın ayak insanları
Kırık tırpanlarını onarmaya geçiyorlar
Irmağı yararcasına karşıdan-karşıya
Toprağa ve çiçeklere kokmasını öğretiyor
Hırçın ama yalın akışıyla

Vahşi bakıyor gökyüzüne
Bazen hırçın, bazen de durgun
Bazen de tarihi akıtıyordu içinden
Bazen öfkeli, bazen de barışçıl
İnsanları ile akıyordu Munzur