Verdik (Allah) yoluna canımızı
Kimse gelip sormuyor halimizi
Paylaşmıyor dert ile acımızı
Akıttı hiç uğruna kanımızı.
Aldı elimizden baş tacımızı
Ana baba sormadı halimizi
Felek sildi süpürdü canımızı
Akıttı hiç uğruna kanımızı.
Durdurmadı acı göz yaşımızı
Hep ayrı koydu bizle bacımızı
Birden bine katladı acımızı
Akıttı hiç uğruna kanımızı.
Dostlar görmesin bizim halimizi
Kimse anlamaz bizim derdimizi
(Allah) a yöneltik biz kendimizi
Akıttı hiç uğruna kanımızı
YAZAN VE DERLEYEN
MAHMUT ŞİMŞEK
ADIYAMAN
Kayıt Tarihi : 7.11.2005 18:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yiyenimin vefatında duyduğum üzüntüyü dile getirmeye çalıştım yiyenim henüz 4 yaşında bir evin 2ci katında düşerek vefat etmiştir E.tabi bizim annemiz babamız olmadığı için bu dünyada gelip halimizi sormadı onlarıda hatırlayarak acımız dahada büyüdü ve üzüntümüz kat kat arttı biraz da üzüntü zayıflık olduğundan dolayı kimsenin bizi bu halde üzüldüğümüzü görsün istemememiz dir takdiri ilahi nasıl uygun görmüşse boynumuz kıldan ince verirken iyide alırken üzülmek helbetteki yanlış ama biz insaniz üzülüyoruz.tabiki ateş düştüğü yeri yakıyor.ve bir hiç uğruna.talihsiz bir kaza saygılar
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!