Akışın Matemi Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Evlerin çam saçaklarında son serçeler toplanır bir parça ekmek uğruna , çağrışırlar, 

Ötüşür kuşlar, kırlangıçlar uçuşur
Bir şiir içinde gibi her akşam
fabrikalardan işçiler yüzleri bir kara duman kadar isli.

Geçer bu sokaktan binlerce insan
Umut; gözlerinde yalın bir bakış,
Hasret, gözlerden damla olup akar
Bulamadıkları helva mı, yoksa evden beklenenler mi?

Haykırır şehrin sokaklarında.
Allaha yalvaran bir duadır o eller
Belki özlemlere kapalı çarşılar
Bir insan nehiri, bu nehir sabahtan akşama akar durmaz.

Bu şehirde arabalar akar gider
Ne bir çağıran ses, ne biten bir nefes.
Bitse de bir bir can ve nefes, sadece o evde akışın matemi.