Akışa Bırak Kendini Şiiri - Özlem Saba

Ne çok şaşırdığıma ben bile şaşırıyorum bazen
Kötü insan tarifim her gün değişiyor
İyi insan olmak için alanlarımız gün geçtikçe azalıyor
Tahammül seviyemiz çok sınırlı

Öylece oturup kalkmak istiyorum bazen
Hiçbir şey yapmadan
Hiçbir şey düşünmeden
Sonsuz uzaklara bakmak

Önce biraz içimi, sonra dış dünyayı seyretmek
Gözlemlemek olanı biteni
Hayatla ilgili planlarımı yeniden gözden geçirmek
Ben hayatla ilgili planlar yaparken
Hayatın benim için yapacağı planlara, belki de hazır hissetmeye çalışmak
Belki biraz ağlamak

Üzerimden geçen kara bulutların dağılmasına izin vermek sonra
Ağız dolusu gülemesem de, belki biraz gülümsemek

Şükürlerime sarılmak
Varlığıma sarılmak

Her şeyin geçici oluşunu bilmenin dayanılmaz hafifliği
Ve her şeyin geçici olduğunu bilmenin dayanılmaz ağırlığı önünde diz çökmek

Yüreğim elimde hazırlanmak bir yolculuğa
Belki de vazgeçmek tüm yolculuklardan

Neler beklemişim hayattan
Neler istemek üzereyim
Nelerden vaz geçmek üzereyim anlamadan
Öylece durmak
Beklemek istiyorum bazen

Çünkü biliyorum ki; bir saniye sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
"Aynı derede iki kez yüzülmeyecek"

Ve bir saniye sonra beni nelerin beklediğini hiç kimse bilmeyecek

Akışta olmak ve akışın ahengini bozmamak en iyisi
Çünkü bozanı inanın sistem asla affetmeyecek

Şükürle ve minnetle

Özlem SABA