her öykü kendi sonuna akar.
ya telaşla tükenir sayfalar,
ya da, ve keşke,
zamanı hiçleyen
içkin bir özümsemeyle
yazılır yeni baştan
yaşanan ve yaşatılan.
son, tüm belirsizliğiyle
beklerken bir noktada
süreç, sürenle yol alır
aynı denize süzülen
ırmaklar misali,
panoramanın muzip değişkenliğine
kendi güzelliğini çizerek
öncesiz ve sonrasız
bir akış içinde.
Kayıt Tarihi : 5.11.2006 07:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)