Akış. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

AKIŞ.
Sabaha vakit az kaldı
Yeni bir gün doğacak
Yine bir sabah olacak

Ey viran gönlüm
Sanmaki!
Onun izni olmadan
Yaprak dahi kıpırdayacak.

Gecenin karanlığı
Kendimin kendisiyle
Kalınan yalnızlığı

Nefsimin bana oyunu
Günaha çağıran
Şeytan tohumu

Elimle işlenen
Bile bile
Ateşe girilen
İki yüzlü soysuzluğu

Es sabır Rabbim
Sinemdeki gizleneni bilen
Beni her daim
Gözetleyen

Neden böylesine
Güvensizlik
İman eksikliği
Teslimiyet acizliği

Yordun beni dünya
Günah yüklü, çok dosya
Yazıldı bir kere
Silinmesi
Pişmanlık ve terki diyar
Tövbe etmek
Gönülden söz vermek

Affına muhtaç her kul
Onun rahmetine duşar
Gecenin ortasında
Yazıyorum işte
Kendi kendime
Yazık etmişim bir kere

Ömür ki o bilir son vaktini
Can bedenden çıkınca
Ruh bilir öldüğünü
Ve yeniden diriltilip
Mahşere sevk edileceğini
Hesap günü çetin olacağını
Gölgem dahi bilir
Neler işleyip işlemediğimi
Uzuvlarım dahi bana şahittir artık

Küstahlaştığıma
Azgınlaştığıma
Şükürsüzlüğüme
Zikirsizliğime

Yüzüm kalmadı artık
Ona başımı kaldıracak
Bakacak görecek
Takatim yok artık
Heybemdeki şirke bulanmış
Cürümlerimin esiriyim
Elbet gün aydınlanacak
Hayat akışı seyredecek
Ya bu dünyada
Ya kıyametin ardında..