Aynalar saklamaz beni
Ve hiç unutmaz suretimi
Gözlerime yakalattırır her şeyimi
Hatta değiştirmez hiçbir gerçeğimi
Aynalar!
nedir bu sorumsuzluğunuz?
Size bakarken mi gözüküyor umutsuzluğumuz
Bizler umutsuz nefes alamayız
Kimedir bu huysuzluğunuz
Yürürken ötesini hesap etmeyiz
Öteye geçerken berimiz nisyansa
Her haletimiz beşere bir isyandır
Bazen
Aksediyor yaşadıklarımız
Kanımızın rengine
Serin uykulardan uyanamazdık
Çünkü zamanı süpürmek zorundaydık
Eski hasırlarımızın altına
Yıkamalıydık üzerimizdeki yaşanmışlığı
Karanlık gecelere havaleydik artık
Ayışığına anlatacaktık derdimizi
Yıldızlara bağıracaktık
Ancak böyle dinecekti
Ruhumuzun çağıltısı
Ey hayat
En büyük imtihan sensin
Soruların her zaman açık uçlu.
Cevapların hiçbir kağıda sığmaz.
Hayat..
En büyük zorluğu aynalara yükledin
Onlar ki en dürüst varlıklardır
Çıkarları yok sadece hakikatleri vardır.
Nihayetinde yalnızdırlar.
Hakikat yalnızlaştırır çünki.
Ey aynalar
Size sonsuz selam
Familyanızdan olmasam da
Bende çoğu zaman yalnızım vesselam
Nesnelere anlam yükleyip
Tüm bunları sizden öğrendim.
İnsandım
Dayanamadım
İlla kurcalayacaktım
Hayatın anlamını.
Dalacaktım suyun en derinine
His edecektim soğuğun en sıcağını.
İbrahim Hakkı Eroğul 3
Kayıt Tarihi : 28.1.2018 22:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!