Akıp Gitti Ömür Şiiri - Sedat Kıpırtı

Yıkılmaz diyordun duvarım taşım,
Eğilmez derdin ya amirsiz başım,
Farkına varmadan geçti bak yaşın,
Akıp gitti dünya avuçlarından...

Tokken neye yarar olsa bol aşın,
Bak olmadı ebedi bir yoldaşın
Sana gölge olacak mezar taşın,
Akıp gitti dünya avuçlarından...

Yaramaz sana dostluğu ayyaşın,
Kokacak leş gibi çürük naaşın,
Gelemez yanında, kandan gardaşın
Akıp gitti dünya avuçlarından...

Nerde haram varsa payını kaptın,
Âlimlik tasladın zalimlik yaptın,
Güzelden dönüp de kötüye saptın,
Akıp gitti dünya avuçlarından...

Düşünmedin düşüp kalacağını,
Ruh çıkıp da ceset olacağını,
Soğuk tenin çıyan saracağını,
Akıp gitti dünya avuçlarından...

Yeter artık bastır şu kör hırsını,
Fazla zorluyorsun cüzi şansını,
Şimdi döktür hadi en son dansını,
Akıp gitti dünya avuçlarından...

Bir zaman gelir de görmez olursun,
Yürüyemez de uzanıp durursun,
Sözde çınarsın ya, sen de kurursun,
Akıp gitti dünya avuçlarından...

Yaşayıp yıllarca gelince sona,
Elde ne var diye sorarlar sana,
Dünyalık hiçbir şey gelmez yanında,
Akıp gitti dünya avuçlarından...

Ne açıp bir sayfa kitap okursun,
Ne aklı başa alıp durulursun,
“bir şey olmaz” tahtına kurulursun,
Akıp gitti dünya avuçlarından...

Değersiz hayatın sona erecek,
Saltanat da sefalet de bitecek,
Seninle yalnız amelin gelecek,
Akıp gitti dünya avuçlarından...

Herkes işler her çeşit kusurları,
Eritir nedâmet tüm buzulları,
Şekvâda Sedat'ın tüm uzuvları,
Akıp gitti dünya avuçları(m)dan...
@mefkud